Elon Musk'tan Sonra Twitter'da Neler Oldu?

Elon Musk'ın ekim ayında devralmasından bu yana Twitter'ı rahatsız eden sorunlar, arızalar ve kafa karıştırıcı kullanıcı deneyimi kararları arasında, bir algoritmik ayarlama, hayatta kalan birçok kullanıcıyı ürküttü. Ana Twitter akışının Sizin İçin akışına dönüştürülmesi gerekiyor. Twitter, takip ettiğiniz hesaplardan, sisteminin en eğlenceli bulduğu sırayla size tweet vermesine rağmen, ağ artık size takip etmediğiniz kullanıcılardan gelen bir yığın rastgele içerik sunuyor ve bu kişilerden bazıları herkesin haber akışında görünüyordu.

@DieWorkwear hesabı modayla pek ilgilenmeyen çok sayıda tweeter'a tavsiye edilen "erkek giyimi adamı" veya moda blog yazarı Derek Guy'ın viral başarısı, Twitter'ın değişikliklerinin ocak ayında yeni nesil "birincil karakterler" yarattığını gösterdi. Bu, Guy için harika ve tuhaf bir gelişmeydi: daha geniş bir izleyici kitlesi ve çok sayıda yeni takipçi, ama aynı zamanda, sonunda Guy'ın siteye karşı tutumunu etkileyen (çoğunlukla şaşkın bir neşeyle) sözlerinde çok fazla bilgisizlik ve öfke vardı.

Guy ile iki ay önce röportaj yapan birkaç gazeteciden biri olarak, Twitter'da benzer talihsizlikler yaşayan diğer etkileyicileri ve bunun Musk dönemi "kasaba meydanına" yaklaşımlarını nasıl etkilediğini merak ediyordum. @lingerie bağımlısı, namı diğer Cora Harrington adını kendi web sitesinden alan başka bir uzun soluklu moda blog yazarı her yerde bulunabilen yeni bir hesaptı.

Harrington ile bir sonraki yükselişi ve buna eşlik eden Twitter çılgınlığı hakkında iletişime geçtiğimde, bana aynı şeyi yaşayan iki meslektaşı hakkında bilgi verdi: @OgLakyn, diğer adıyla Los Angeles merkezli stil danışmanı Lakyn Carlton ve @AjaSaysHello. Namı diğer Londra merkezli moda yazarı ve editörü Aja Barber. Guy ve Harrington'ın sağladığı astronomik katılım artışlarını alamamış olsalar da on binlerce takipçi kazandılar ve bu onları Twitter'daki değişikliklerin başlıca örnekleri haline getirdi; eski viral tweeter'ların para kazanma fırsatları olmadan deneyimlerini tanımlayın.

Platformun hiç olmadığı kadar kaotik olduğu bir çağda Twitter viralliğini incelemek için geçen hafta Harrington, Barber ve Carlton ile bir video görüşmesi yaptım. Anlaşılır olması için, konuşmamız kırpıldı ve özetlendi.

Nitish Pahwa, Twitter'da daha fazla etkileşim, takipçilerde veya katılımlarda ani bir artış ve daha fazla insanın beslemelerinde olduğunuzu belirten kişiler olduğunu ne zaman fark ettiniz? Bu, Twitter varlığınızı sürdürme şeklinizi nasıl etkiledi?

Barber, Aja: Instagram'da zaten başarılıydım ve tweetlediğim şeylerin çoğu, Twitter izleyicisinin daha önce ilgilenmediği gerçekten eski Instagram gönderileriydi. Bu nedenle, benim için pek bir fark görmüyorum, sadece materyali daha iyi platformumdan Twitter platformuma kaydırıyorum.

Ama ne hakkında tweet attığım konusunda çok daha temkinliyim. Twitter'ı ilk kullanmaya başladığımda buyana bunun başka bir internet sitesi olduğunu anlıyorum her şey hakkında bir fikrim olması gerektiğini hissettirdi. "Gördüğün her şey hakkında yorum yapmak zorunda değilsin," dedim kendi kendime İsa'ya gelme anı olarak. İnanıyorum ki daha fazla insan bu deneyime sahip olsaydı, dünya çok daha farklı bir yer olurdu.

Twitter, bence, görüşlerinizi bırakıp gittiğiniz bir yer. Ve eğer çok uzun kalırsan, birisi "Ah, beyaz tişörtlerle ilgili paylaşımın hakkında bir fikrim var çünkü buna alerjim var" diyecek. Birisi, kendileriyle ilgili olsun ya da olmasın, söylediklerinizi kişiselleştirecektir. Sınır koymazsanız, bütün gün orada olabilirsiniz.

Carlton, Lakyn: 2021'de meydana gelen bir değişimi hatırlıyorum, Mayıs'ta olduğuna inanıyorum. Ara sıra modaya geri dönmekle ilgili tweetler atıyordum. İnternette aradığınız şeyi nasıl bulacağınızla ilgili [artık silinmiş] bir ileti dizisi oluşturdum ve gelişigüzel bir şekilde bu yeşil eteği üç yıl önce Zara'dan nasıl aldığımdan bahsetmiştim. Bunun sonucunda birkaç kişi öfkelendi. "Hızlı modadan bahsediyorsun ama Zara'dan alışveriş yapıyorsun" diyorlar. "Neden her şeyi tutumlu kullanmıyorsun?" Bu hızla viral oldu. Buna rağmen, birkaç kişi bilgiye gerçekten değer verdi. Nasıl etkileşim kazanacağımı anladım ve takipçilerim oradan büyüdü.

Cora Harrington: Benim için 2018'de "hafif ayrıcalık" hakkında uluslararası viral olan bir başlık yayınladığımda, Daily Mail'de yer aldığında ve ulusal televizyonda bana bir röportaj verdiğinde bir dönüm noktası yaşandı. İşte o zaman, hesabımın görünürlüğünde bir artış gözlemledim ve bu hiçbir zaman tamamen ortadan kalkmadı. Bana apaçık görünen ama birdenbire herkesin beslemelerinde her zaman gösterilen şeyler için her gün viral olmaya başladım. Bundan sonraki beş yıl içinde, bir şeyin yükseldiği ve viral hale geldiği, takipçi akınına neden olduğu ve ardından seviyenin düştüğü birçok örnek oldu. Twitter takibim bu şekilde gelişti.

Sitemi çalıştırırken, Twitter'da çok fazla materyal olması da siteme trafik çekti ve oradan para kazandım. Bu yıldan önce, Twitter'da olmak, insanları web siteme geri yönlendirebildiğim için kârlılığıma yardımcı oluyordu, bu da reklam parasıyla sonuçlanıyordu. İlk kitap anlaşmam ve temsilciliğimin yanı sıra bir ajans bulmamda web sitem ve Twitter önemliydi.

Hepinizin yıllardır bu dijital forumlarda olduğunu düşünürsek, Twitter deneyimlerinizi diğer internet platformlarıyla nasıl karşılaştırırsınız?

Barber, Aja: Instagram takipçilerim üç yılda gelişti, ancak birkaç kez oldukça hızlı genişledi. 2012'den beri Twitter'dayım ve yaklaşık iki yıl öncesine kadar 2.000 takipçim vardı. Twitter'a girip "Merhaba millet: Belki de terletici giysiler almamalıyız" dersem, insanların size domatesle vurup "Yuh, defolun" diyeceğini düşünürdüm.

Sonra bir şey oldu ve bireylerin dengesiz tüketimlerini sürdürmek için kullandıkları birkaç tipik açıklamayı parçalamaya başladık. Hızlı moda, etik moda ve sürdürülebilir moda hakkında birçok yanlış anlama var. Twitter'da uzun süre bu konuşmaları yapamıyordunuz. Ardından, bir gecede bir şey olmuş gibi hissetti ve Twitter aniden diyalog kurmaya hazırdı. Böylece kısa sürede hesabım yüz binlerce takipçi şeklinde [Instagram'da olduğu gibi] değil, zamanımın çoğunu geçirdiğimi hissettiğim yer olan Twitter'da genişledi.

Harrington: 2009'dan beri Twitter'dayım, bu çok uzun bir süre gibi görünüyor. Artık Lingerie Addict'i yönetmiyorum. Toplam 14 yıl yönettim ve Nisan 2022'de emekli oldum çünkü ilgi alanlarımı genişletmeye ve samimi kıyafetlerin ötesine konsantre olmaya hazırdım.

Carlton: Ayrıca en yararlı tavsiyelerimin hepsini bir Alt Yığına aktarmaya karar verdim ve size şunu söyleyeyim, bu hayat değiştiriyor. Artık dünyanın tüm tavsiyelerini Twitter ileti dizilerinde vermeme ve bunun yerine doğrudan beni gerçekten takip edenlere verme konusunda çok daha dikkatliyim. Ara sıra viral olabilen ve garip yorumlar alabilen daha komik şeylere odaklanmamı sağladığından, deneyimimi iyileştiren çoğunu ödüyorum.

Sosyal medyada, yeni şeyler öğrenmeye veya bir harekete atlamaya hevesli insanlara sahipsiniz, ancak aynı zamanda platformlar, açıkçası, oldukça derin konularla çok fazla bağırmayı, tartışmayı ve sığ katılımı teşvik ediyor. Bu tür dinamiklerin zaman içinde nasıl değiştiği hakkında hepinizin ne düşündüğünü merak ediyorum. Bu tartışmalarda Twitter'dan daha iyi sosyal ağlar var mıydı?

Harrington: 2007'de LiveJournal günlerine geri döndüğümde, güçlü bir topluluk duygusu ve münazara ve tartışmaya gerçek bir ilgi vardı. İnsanlar aynı fikirde olmadığında bile, şu anda sahip olduğu zehirli kenara sahip olduğuna inanmıyorum. Bunun, sosyal medyanın bu mevcut enkarnasyonuna özgü olduğuna inanıyorum: 2009 veya 2011'de var olduğunu söylemeyeceğim pek çok değiş tokuşta çok amaçlı bir pislik ve zarar verme amacı var.

Twitter her zaman biraz vahşi bir batı olmuştur, ancak "Başarısız Balina" günlerinde bile, bireylerle tartışmalar yürütebilirsiniz. Feed'iniz kronolojik olarak sıralandı, organik olarak yeni hesaplar bulabilir ve başkalarıyla etkileşim kurabilirsiniz. Açık bir husumet yoktu. Ayrıca 80.000 ile 90.000 arasında takipçisi olan bir Tumblr'ım vardı ve onu kapatmadan önce. Önceki konumun birden çok sitede nasıl yasaklandığı veya azaltıldığıyla ilgiliydi. Facebook'un algoritması ve öncelikleri değiştikçe daha az aktif hale gelen çok meşgul bir Facebook sayfam vardı.

Elbette son dört-beş yıldır bir hareketlilik var. Dürüst olmak gerekirse, üsluptaki bu değişimin bir kısmının, birçok insanın daha önce olmak zorunda hissetmedikleri şekillerde inanılmaz derecede nahoş olma yetkisine sahip olduğunu hissettiği Donald Trump'ın zaferine atfedilebileceğini düşünüyorum. Sosyal medyanın kâr marjlarına artan vurgusuyla bağlantılı olarak. İnsanların kavga çıkarması inanılmaz derecede avantajlıdır.

Teşvik edildi. Derek Guy ile Twitter odak noktası olma konusunda röportaj yaptığımda, hiçbir şey bilmeyen ve senin hakkında tüm bu varsayımlarda bulunan, bazen sebepsiz yere seni bir Nazi olarak yaftalayan tüm bu insanların akın ettiğini vurguladı.

Carlton: İnternetin doğası bu, inanıyorum. Çevrimiçi olarak çok fazla zaman geçirenler ya bir şeye tutkuludur ya da bir şeyden aşırı derecede rahatsızdır. Bu nedenle, her halükarda, tutkulu veya öfkeli birkaç kişiyi aynı yere koymak muhtemelen sorun yaratacaktır. Bunun bir etkisi olacak. Bu, mutfaktan modaya ve oyunlara kadar günlük olarak yaptığımız her şeye odaklanan her türden özel internet meydanında geçerlidir. Zaten bir neden için oradasın ve bu nedenler tartışma için olgunlaşmış durumda.

Bireyler sizinle yüz yüze konuşamayacakları şekillerde konuşacaklardır. Birinin ikinci el satıcı olmanın ev sahibi olmakla aynı şey olduğunu söylediğini duyduktan sonra bunu düşünüyordum ki bu delilik. Ama kişiler benim bahsetdiklerime giriyor ve benimle çeşitli şekillerde sohbet ediyorlardı. Kendi kendime, aynı enerjiyi sana geri verirsem, 100.000'den fazla takipçim olduğu için insanlar beni zorba olarak etiketleyeceklerini düşündüğümü hatırlıyorum. Yine de para biriktirmenin ve daha az eşyaya sahip olmanın sorun olmadığını belirttiğim için beni Tanrı'nın çocuğu olmaktan başka bir şey olarak etiketlemeye hakkınız olduğunu düşünüyorsunuz. Bunun bir yönüne inanıyorum ki, üçümüz de uygunsuz bir şey söylemiyoruz.

Berber: Toplam gücün internette bozulmadığını hiç düşünmemiştim. Herkesin aynı fikirde olduğuna inandığınız ve ardından korkunç bir katliama dönüştüğü pek çok durumda bulundum. Sık sık insanları haklı öfkelerinden yatıştırır, sonra "O yüzden tanımadığın insanlara lanet okuma" derdim ve onlar da "Evet, haklısın" derlerdi.

Artı tarafta, bireylerin biraz daha derine inecekleri ve kendilerini onaylanmış hissedecekleri yerler bulabileceklerine inanıyorum. Ağırlıklı olarak beyazların yaşadığı bir bölgede büyüdüğüm için ırk ve ırkçılığı tartışma kapasitemi internete bağlıyorum. Belki 20'li yaşlarımın ortalarına gelene kadar tam olarak kendim olamadığım durumlarda var olduğumu hissettim.

Twitter son zamanlarda çok kırılıyor. Hepiniz yıllar boyunca platformdan platforma atladınız Twitter'ın gerçekten çöküp çökmeyeceğine dair aklınızda planlarınız var mı?

Harrington: Gelecekteki işim daha çok kamu bursu ve halk eğitimine odaklanacak. Çok daha fazla sayıda insan söylediklerimizi duyuyor ve daha fazlasını öğrenmek istiyor, ancak eğitim sıklıkla ayrı tutulduğu için nasıl olduğundan emin değiller. Edebi veya entelektüel topluluk gibi bu farklı grupların üyesi olmayan kişileri dışlamak amaçlanmaktadır. Önümüzdeki iki yıl içinde değişen veya geçiş yapan pozisyonumun, insanlara benim için büyüleyici olan ve dünya görüşümü değiştirmeme yardımcı olan şeyleri öğretmek ve başkalarına da bilgi vermeleri için onlara aktarmasını umuyorum. Çünkü bunların çoğunun ortaya çıkacağına inanıyorum.

Bunu söyledikten sonra, lotoyu kazanırsam yokum. Zıplıyorum. Bağımsız olarak zengin olursam beni bir daha asla görmezsin. Yine de şimdilik geleceğimi böyle görüyorum ve beni motive eden de bu. Olmadığı sürece, ki bu, oradaki insanlar kötü davrandığı için olabilir. Gelecekte daha fazla olasılık arıyorum. Bu yüzden, benim için önemli olan bu hikayeleri paylaşmak ve daha fazlasını öğrenmek isteyenler için onları daha belirgin hale getirmek. Bu yüzden birden fazla platformu takip etmeye ve bunlara ayak uydurmaya çalıştım ki bu beyhude bir çabaydı. Bu tür platformları kontrol etmiyoruz.

Carlton: Son zamanlarda büyük gazetelerden daha fazla teşhir aldım, bu harika. Yine de başka yönlerden hala emin değilim çünkü her gün "Peki, Twitter ne zaman kararacak ve bundan sonra ne yapacağım?" Bu tehlikeli bir durum.

Berber: İnterneti her zaman bir araç olarak görmüşümdür, yani kısa bir süre için buradayım. Yazmaya devam etmek istiyorum. Bir platforma sahip olmak, Siyahi bir kadın olarak daha önce bize kapalı olan alanlara girmemi sağladı. 2006'dan beri blog yazıyorum ama bir platforma sahip olmadan önce kimse ne söylemem gerektiğini fark etmedi. Ben buna basitçe şu şekilde bakmalıyım: Bu alanda ne istersen yap, seni içeri girmesine izin vermeyen geleneksel alanlara getirmesine izin ver ve sonra gitme zamanı geldiğinde kesip at. Gitmek zorunda kalana kadar kalmayın. İnternette varlığı olmayan Zadie Smith ve Sally Rooney gibi yazarlara bakıyorum ve onları seviyorum. Dürüst olmak gerekirse, kendime sahip olmak için çalışmaya çalışıyorum.

Twitter'ın benim için geçici bir heves olduğu izlenimine sahibim. Bazı harika arkadaşlarla tanıştığım ve bu yer bazı ilginç şeyler başarmamı sağladığı için ona bağlı olmadığımı iddia etmek istemiyorum. Ancak, tüm çevrimiçi alanlar internet firmalarının elinde, benim tarafımda değil. Bu yüzden kendimi ondan uzaklaştırmalı ve orada olmayan uzun vadeli mirasımın nerede olmasını istediğimi düşünmeliyim.