Columbia Araştırmacıları Yanık Hastaları İçin 3D Deri Biyobaskıladı
Derinin aşılanması bilimi, derinin bir hastanın vücudunun bir bölgesinden soyulduğu ve korkunç bir yanık veya yaralanmanın gizlenmesi için başka bir yere yapıştırıldığı günlerden bu yana çok yol kat etti. Greftler artık canlı inkjetler gibi düzenli olarak biyo-baskılanıyor ve hastanın kültürlenmiş hücreleri vaskülarizasyona kadar gelişme sürecini tohumluyor. Bu baskılı greftlerin ana sınırlaması, yalnızca kenarları açık düz levhalar olarak üretilebilmeleridir. Columbia Üniversitesi araştırmacılarından oluşan bir ekibe göre, bu yaklaşım "insan derisinin içerdiği geometriyi göz ardı ediyor". Bunun yerine, kulaklar ve dirseklerden Buffalo Bill'in eldivenleri tarzında basılmış dolgun ellere kadar, istedikleri hemen hemen her türlü karmaşık 3D şekilde cilt oluşturmak için devrim niteliğinde bir yöntem geliştirdiler.
Ekibin "Daha iyi biyomekanik yeteneklere sahip kenarsız insan derisi mühendisliği" başlıklı sonuçları, Scientific Advances dergisinin Ocak sayısında yayınlandı. "Deri, bedensel bir bileşenden sonra kalıplanabilen ve biyolojik giysi olarak sorunsuz bir şekilde implante edilebilen, tamamen kapsanan bir 3D dokudur" diye eklediler. Yakın tarihli bir haber bülteninde, çalışmanın baş araştırmacısı ve Columbia Üniversitesi'nde dermatoloji yardımcı doçenti Dr. Hasan Erbil Abacı, "'Biyolojik giysi' olarak nakledilebilen üç boyutlu deri yapılarının çeşitli avantajları olacaktır" dedi. "Dikiş ihtiyacını büyük ölçüde azaltacak, ameliyat sürelerini kısaltacak ve kozmetik sonuçları iyileştireceklerdi." Ayrıca, bu homojen greftler, mekanik ve fonksiyonel performans açısından patchwork muadillerinden daha iyi performans gösterir. Greftler, Columbia araştırmacıları (WESC'ler) tarafından "giyilebilir kenarsız deri yapıları" olarak adlandırıldı. Ancak, onları tüketebilir misin?
Bu cilt protezlerini oluşturmak için kullanılan teknoloji, düz deri plakaları üreten mevcut yaklaşımlardan tamamen farklı değildir. İlk olarak, yapının dijital bir kopyasını oluşturmak için nakil yeri bir 3D lazer kullanılarak taranır. Bu veriler daha sonra bir CAD programı tarafından işlenerek ekin içi boş bir tel kafesi oluşturulur ve daha sonra yazdırılır. Bu, hastanın kültürlenmiş hücrelerinin üzerinde gelişmesi için bir çerçeve görevi görür. Dış bir keratinosit tabakası (epidermisi oluşturan) ve olgunlaştıkça hücreleri beslemek için bir büyüme ortamı ile kaplıdır. Düz levhaların üretilmesi gibi tüm prosedür, hücrelerin düzgün bir şekilde oluşması ve nakil için hazır hale gelmesi yaklaşık üç hafta sürer. Fare modelleri ile yapılan ilk laboratuvar testleri umut vericiydi. Abacı, "Fareye şort giymek gibiydi" dedi. "Tüm prosedür yaklaşık on dakika sürdü." Çok hevesli olmayın; Fare derisi insan derisi ile aynı değildir. O kadar benzersiz bir şekilde iyileştiriyor ki, insanlar üzerinde denemeden önce daha fazla hayvan araştırması gerekli olacak. Bu tür testler büyük olasılıkla yıllarca uzaktadır.